بررسی رابطه اینترفرون آلفا با تراکم استخوان در بیماران مبتلا به هپاتیت c

نویسندگان

عباس ارج

abbas arj department of gastroenterology, shahid beheshti hospital, kashan, iranبخش گوارش، بیمارستان شهید بهشتی، کاشان، ایران کمال اصالت منش

kamal esalatmanesh department of rheumatology, shahid beheshti hospital, kashan, iranبخش روماتولوژی، بیمارستان شهید بهشتی، کاشان، ایران سید علیرضا مروجی

seyed alireza moravveji department of community medicine, school of medicine, kashan university of medical sciences, kashan, iranگروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران شهرزاد کریمی

shahrzad karimi department of internal medicine, shahid beheshti hospital, kashan, iranگروه بیماری های داخلی، بیمارستان شهید بهشتی، کاشان، ایران ایمان غفارپسند

چکیده

زمینه: هپاتیت مزمن عبارت است از رشته اختلالات کبدی با علل و شدت متغیر که در آنها التهاب و نکروز کبدی به مدت دست کم شش ماه ادامه می یابند. درمان انتخابی تمام انواع هپاتیت مزمن ویروسی، اینترفرون- آلفا می باشد. کاهش تراکم استخوان سبب بروز عوارضی از جمله شکستگی خود به خودی بدون تروما می شود. با توجه به عوارض کاهش تراکم استخوان و تناقضات موجود در این زمینه، در این بررسی دانسیته استخوانی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن قبل و بعد از درمان با اینترفرون مقایسه شد. مواد و روش ها: در این بررسی هم گروهی (کوهورت) 22 بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن نیازمند دریافت اینترفرون طی دوره ای شش ماهه از نظر سنجش تراکم استخوانی ارزیابی شدند. از کلیه افراد مورد مطالعه قبل از دریافت اینترفرون آزمایش سنجش تراکم استخوان (bmd) از مهره های کمری و نیز گردن فمور به عمل آمد. نتیجه آزمایش تراکم استخوان قبل از تجویز اینترفرون در فرم اطلاعاتی از قبل تنظیم شده ثبت گردید. شش ماه پس از درمان با اینترفرون آلفا دوباره از بیماران تراکم استخوان توسط همان دستگاه قبلی سنجیده شده و نتیجه آن در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. کلیه اطلاعات لازم مانند سن، جنس، بیماری زمینه ای و شرح حال مصرف دارو نیز از بیماران پرسیده شد و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید. میزان دریافت اینترفرون، 3 میلیون واحد یک روز در میان بود. پس از جمع آوری اطلاعات و استخراج آن ها، داده ها وارد نرم افزار spss ویرایش 14 شده و از آزمون کای اسکوئر و ویلکاکسون جهت مقایسه میانگین ها استفاده شد. یافته ها: در میان بیماران مورد مطالعه 21 نفر (5/95 درصد) مذکر بوده اند. میانگین سنی بیماران 83/7±04/34 سال بوده است و نیمی از بیماران در گروه سنی 30 تا 35 سال قرار داشتند. بیماران مورد مطالعه از نظر هیچ کدام از شاخص های دانسیته استخوانی (t-score و z-score) بعد از درمان با اینترفرون آلفا نسبت به قبل از آن تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر نداشته اند (05/0p>). از نظر شاخص های دانسیته ی استخوانی بین گروه های سنی مختلف، قبل و بعد از درمان با اینترفرون آلفا اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: در این مطالعه، می توان گفت که اینترفرون آلفا که در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت c مورد استفاده قرار می گیرد، در کل تأثیر بسزایی روی دانسیته استخوانی این بیماران ندارد. برای دیدن تأثیر دراز مدت اینترفرون روی دانسیته استخوانی، مطالعه دیگری با طول مدت بیشتر ضروری است؛ چه بسا با کاهش التهاب در بیماری، دانسیته استخوانی در دراز مدت بهبود یابد.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی رابطه اینترفرون آلفا با تراکم استخوان در بیماران مبتلا به هپاتیت C

زمینه: هپاتیت مزمن عبارت است از رشته اختلالات کبدی با علل و شدت متغیر که در آنها التهاب و نکروز کبدی به‌مدت دست کم شش ماه ادامه می‌یابند. درمان انتخابی تمام انواع هپاتیت مزمن ویروسی، اینترفرون- آلفا می‌باشد. کاهش تراکم استخوان سبب بروز عوارضی از جمله شکستگی خود به خودی بدون تروما می‌شود. با توجه به عوارض کاهش تراکم استخوان و تناقضات موجود در این زمینه، در این بررسی دانسیته استخوانی بیماران مبتل...

متن کامل

بررسی تاثیر درمان با اینترفرون آلفا بر سطوح هموسیستئین پلاسما در بیماران مبتلا به هپاتیت B

مقدمه: هایپرهموسیستئینمی برای بیماری های قلبی-عروقی به عنوان یک فاکتور خطر تلقی می گردد. برخی از مطالعات گزارش نموده اند که در افراد مبتلا به هپاتیت B سطح هموسیستئین پلاسما افزایش می یابد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر اینترفرون آلفا بر سطح هموسیستئین افراد مبتلا به هپاتیت B بود. اینترفرون آلفا(IFN-α) یک عامل درمانی برای هپاتیت B می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 20 بیمار مبتلا به هپاتیت...

متن کامل

رابطه بین ژنوتایپ‌های هپاتیت C با آسیب‌های کبدی در بیماران مبتلا به هپاتیت C

Background and purpose: Hepatitis Ç Virus (HÇV), one major factor causing chronic liver disease, has been classified into six major genotypes based on the variation in the genome sequencing. Various genotypes of this virus are associated with the intensity of liver tissue changes in patients with hepatitis Ç. Therefore, this study aims to investigate the relationship between the HÇV genotypes a...

متن کامل

مقایسه پاسخ درمانی مداوم بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C با رژیم اینترفرون معمولی در مقابل پگیلیتد اینترفرون

Introduction: Based on data from recent trials, peginterferon and ribavirin combination therapy is the standard of care in treating patients with chronic HCV infection, but because of high costs, many patients may deprive from treatment. Methods: We conducted a clinical trial on HCV patients in Yazd in gastroenterology clinic. Thirty patients received conventional subcutaneous interferon alf...

متن کامل

بررسی ژنوتیپ ویروس هپاتیت C در بیماران همودیالیزی مبتلا به هپاتیت C در استان گیلان

زمینه: بیماران همودیالیزی در ریسک بالاتر ابتلا به عفونت هپاتیت (HCV) C می باشند. عفونت HCV یکی از عوامل افزایش دهنده موربیدیتی و مورتالیتی در بیماران همودیالیزی است. ژنوتیپ های مختلف HCV پاسخ های متفاوتی به درمان می دهند. هدف این مطالعه بررسی شیوع ژنوتیپ های HCV در بیماران همودیالیزی در استان گیلان می باشد.روش کار: تمامی بیماران مراجعه کننده به 11 مرکز همودیالیز استان طی سال 87 با روش نمونه گیر...

متن کامل

نتایج درمان ترکیبی با اینترفرون و ریباویرین در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C ، براساس ژنوتایپ ویروس

Background and purpose: About 200,000 of Iranian population are infected with Hepatitis C Virus. On the basis of Iranian consensus on management of chronic hepatitis C (CHC) infection in 2004, combination therapy with conventional α-Interferon (IFN) plus Ribavirin is the first therapeutic choice in CHC patients. Data are limited on treatment response rate in most areas of the country. To asse...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
طب جنوب

جلد ۱۷، شماره ۵، صفحات ۸۲۴-۸۳۳

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023